1+12 اصل برای داستان نویس شدن
همه ما در زندگی ، لحظاتی را تجربه می کنیم که در آن به نوشتن، کنار هم گذاشتن جملات و تهیه یک متنِ روان و خوش خوان و قابل فهم، نیاز پیدا می کنیم: نوشتن یک نامه، رزومه، پست وبلاگ، کپشن عکس، کارت دعوت و تبریک، ایمیل، پیغام، گزارش کار و... همگی، به داشتن و دانستنِ حداقل هایی از مهارتِ نویسندگی نیاز داریم.
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا از خراسان، نویسندگی به شکل حرفه ای در قالب یادداشت، مقاله و داستان، به مقدمات و پیش زمینه های مفصل تر و دقیق تری نیاز دارد که با هم مرور می کنیم.
1 - مطالعه آثار نویسندگان برتر دنیا / قدم اول برای نوشتن، خواندن است. اگر بخواهید داستان نویس شوید باید آثار بزرگان و مفاخر دنیا را مطالعه کنید و پیگیر ادبیات و تحولات آن، از گذشته تا به امروز باشید و حتی برخی آثار را باید بار ها بخوانید. بسیاری از نویسندگان به مطالعه شاهکار های دنیا اکتفا نمی کنند، بلکه مثل بچه دبستانی ها از روی آن رونویسی می کنند تا دایره واژگانشان توسعه یابد.
2 - مشاهده همه نکات ریز و درشتِ اطراف / بزرگان عرصه داستان نویسی می گویند بزرگ ترین سرمایه نویسنده، هنر مشاهده است. یعنی دیدن همه چیز های کوچک و بزرگ و مهم و بی اهمیت اطراف و حتی تهیه فهرست نکاتی که به نظرتان جالب می آید. نکات و اتفاقات و اطلاعاتی که بعد ها می تواند عناصر داستان شما را تشکیل دهد یا به شخصیت پردازیِ بهتر شخصیت های داستانتان کمک کند. حرکت دست ها، حالت چشم های راننده تاکسی در آینه، سبیل بد اصلاح شده یک مرد یا هر چیز دیگری، می تواند الهام بخش شما در داستان نویسی باشد. نویسنده ای می گفت فهرست چند صدگانه ای از انواع بو ها را برای روز مبادا یادداشت کرده، تا به وقتش از آن استفاده کند!
3 - رویاپردازی های گسترده را از یاد نبرید / اگر می خواهید نویسنده خوبی شوید باید برای رویاهایتان ارزش قائل باشید، چون بخش مهمی از نویسندگی رویاپردازی است. پس هر روز رویاپردازی کنید. رویا ها به شما کمک می کنند تا در جهان عجیب و متفاوتی زندگی کنید که خودتان آن را ساخته اید. در این جهان، هر چیزی ممکن و شدنی است، چون شما خالقش هستید. این گونه، روزی خواهید توانست با قلم تان این دنیای رویایی را برای دیگران هم ترسیم و توصیف کنید.
4 - تمرین از روی زندگی واقعی / نویسنده بزرگی گفته: «اگر از من بخواهید توصیه ای به نویسندگان جوان بکنم، به آن ها می گویم چیزی را بنویسند که زمانی برای خودشان اتفاق افتاده است. به طور معمول به راحتی می توان تشخیص داد که متن یک نویسنده، برخاسته از تجربیات شخصی اوست یا آنچه از دیگران شنیده یا خوانده!» پس برای شروع نوشتن، از داستان زندگی خودتان یا زندگی های واقعی اطراف الهام بگیرید و آغاز کنید.
5 - نوشتن اولین اولویت شماست / اگر نویسند گی، یکی از هزاران علاقه شماست، باید علایق تان را اولویت بندی کنید و تنها زمانی سراغ نویسندگی بروید که اولین اولویت تان باشد و نقاشی، سینما، موسیقی، مهمانی و تفریح و چیز هایی از این دست در اولویت های بعدی قرار بگیرد. چون نویسندگی یک شغل تمام وقت است که به تمرکز بالا و انرژیِ زیاد نیاز دارد.
6 - واقعیت نویسنده بودن را بپذیرید / مارگارت آتوود، نویسنده روزنامه گاردین می نویسد: «برای نویسنده شدن، به یک فرهنگنامه جامع، یک کتاب دستور زبان و البته چسبیدن به واقعیت نیاز دارید! این آخری یعنی این که: هیچ چیز مجانی و راحت نیست. نویسندگی کار و حرفه شماست و در عین حال، نوعی ریسک و قمار است. شما هرگز حقوق بازنشستگی دریافت نخواهید کرد، هرگز بیمه نمی شوید، ممکن است آثارتان با استقبال روبه رو نشود و باید روی پای خودتان بایستید. هیچ کس مجبورتان نکرده که نویسنده باشید. خودتان نویسندگی را انتخاب کرده اید، پس ناله و شکایت نکنید.»
7 - یک گوشه دنج داشته باشید / نویسندگی به تنهایی و تمرکز نیاز دارد. در واقع نوشتن همان فکر کردن نظام مند است، پس برای این مدل فکر کردن حتما گوشه دنجی برای خودتان مهیا و سعی کنید در ساعات مشخص و به طور مداوم، حتما بخشی از وقت تان را به نوشتن اختصاص دهید. هر زمان و هر مکانی برای نوشتن مناسب نیست. حتی سعی کنید برای نوشتن لباس رسمی بپوشید.
8 - یک منبع الهام بخش پیدا کنید / اگر آثار بزرگان عرصه نوشتن را بخوانید، خواهید دید که هر نویسنده ای معمولا یک منبع الهام بخش قوی برای خود دارد. این منبع یا در گذشته اوست، یا در زمان حال و یا در نگاه و عشق به آینده. گابریل گارسیا مارکز تقریبا همه منبع الهام بخش خود را در کودکی اش یافته. «صد سال تنهایی» مصداق بارز آن است. شما هم سعی کنید فکر کنید و منبع الهام بخش تان را بیابید. منبع الهام بخش، آن چیزی است که با به خاطر آوردنش، همه سلول های تان به جوشش در می آید. آن جوشش درونی را روی کاغذ پیاده کنید.
9 - هیچ وقت از ایده های تان حرف نزنید / خیلی از نویسندگان بالقوه دنیا، یک اشتباه بزرگ را مرتکب می شوند و آن این است که در لحظات جوشش درونی در اثر منبع الهام بخش به حرف زدن درباره ایده ذهنی شان تمایل پیدا می کنند، با یکی از دوستانشان قرار می گذارند، از آن ایده با هیجان حرف می زنند و تمام! این اشتراک گذاری باعث می شود که نویسنده آرام شود و دیگر به نوشتن نیاز پیدا نکند!
10 - خود تحلیلی را از یاد نبرید / یکی از راز های موفقیت نویسنده ها، اندیشه و کشف نکات جدید بر اثر فکر و تامل است. یک اثر خطی، بدون هیچ کشف و تحلیلی، معمولا چیز دندان گیری نخواهد شد. پس مدام باید فکر کرد و تحلیل کرد. به گذشته خودتان نگاه کنید و سعی کنید خودتان را روانکاوی کنید، رفتارهای تان و حالات روانی تان را تحلیل کنید و از کشف های تان بنویسید.
11 - سخت راضی شوید / بسیاری از کسانی که سراغ عالم نویسندگی و نویسنده شدن، می روند زود راضی می شوند و برای چاپ اثرشان سراغ ناشر می گردند، برخلاف نویسندگان بزرگ که سال ها روی اثر وقت می گذارند و در نهایت هم از آن ناراضی هستند. شما هم سعی کنید مدام با خودتان رقابت کنید و حد رضایت خود را بالا ببرید. رضایت زودهنگام، شما را دچار توهم موفقیت و در جا زدن می کند.
12 - بنویسید، بنویسید و بنویسید / لطفا بنویسید، شما حتی اگر در ذهن تان چیزی را می نویسید، با نوشتن روی کاغذ یا تایپ کردن خیلی فرق خواهد داشت. پس فقط انجامش دهید؛ نوشتن را می گویم! زیاد بخوانید، زیاد بنویسید و دوباره و ده باره متن تان را بازخوانی و اصلاح و ویرایش کنید.
13 - و اما عشق به کار را از یاد نبرید / باید به کار نوشتن عشق داشته باشید وگرنه شک نکنید که کم می آورید و آن را رها خواهید کرد. نوشتن کار آسانی نیست و تنها کسانی تا آخر خط می روند که با همه وجودشان به این کار عشق می ورزند. پس شما هم با قلب خود و از سر عشق بنویسید. طوری که اگر ننویسید نتوانید زندگی کنید؛ یا مرگ، یا نوشتن!
انتهای پیام/